Introductie over huilbaby's 

Als een baby alsmaar aan het huilen is, kan dat een situatie geven die op den duur voor de ouders bijna niet is vol te houden. Dit komt omdat ouders biologisch zijn geprogrammeerd om aan het huilen aandacht te schenken en het daarom onmogelijk kunnen negeren. Voor een baby is huilen een overlevingsmechanisme dat ervoor zorgt dat de ouders min of meer worden gedwongen om in zijn behoeften te voorzien, bijvoorbeeld als hij honger heeft of dorst of zich anderszins niet comfortabel voelt. Meestal werkt dit mechanisme heel goed, maar soms gaat het mis, namelijk als een baby maar doorgaat met huilen en zich niet laat troosten.

 

KISS-syndroom staat voor Kopgewrichten Invloed bij Stoornissen in de Symmetrie. Dit houdt in dat er een symmetriestoornis in de nekwervels zit. Het KISS-syndroom ontstaat bij de geboorte en blijkt grote invloed op de baby te hebben.

Omvang en aard van het probleem
Uit literatuurgegevens blijkt dat overmatig en ontroostbaar huilen verrassend veel voor komt, studies spreken zelfs van één op de tien. Voor Nederland zou dit neerkomen op ongeveer 25000 per jaar. Volgens een practische definitie is er sprake van een huilbaby indien huilen plaats vindt meer dan drie uur per dag gedurende minstens een week. Over oorzaken is weinig feitelijks bekend en lichamelijk wordt er meestal niets gevonden. Ter verklaring is vaak gezocht naar een mogelijk verband met buikklachten, waaronder problemen met de voeding, allergieën en stoornissen van het spijsverterings-systeem. Ook is wel gedacht aan een psychische oorzaak, met name aan een verstoorde ouder-kind relatie. Geen van deze theorien is echter steekhoudend gebleken. Zo is geen verschil tussen flesvoeding versus borstvoeding en evenmin blijken koemelkallergie en melksuikerintolerantie van grote invloed te zijn. En een verstoorde ouder-kind relatie lijkt eerder een gevolg dan een oorzaak van overmatig huilgedrag. Therapieën zijn over het geheel genomen proefondervindelijk van aard en grotendeels ineffectief.

Medische benadering
Bij afwezigheid van aanwijsbare lichamelijke oorzaken wordt er medisch meestal niet te zwaar aan getild en beperkt de begeleiding zich tot geruststelling van de ouders, temeer daar meestal het overmatig huilen na de vierde maand wel vanzelf overgaat. Dit laatste moge dan het geval zijn, ondertussen zitten de ouders echter met een groot emotioneel probleem dat de verhoudingen in een gezin verregaand kan verstoren. Er zijn aanwijzingen dat in veel gevallen van babymishandeling langdurig, ontroostbaar huilen een directe oorzakelijke factor is geweest. Om deze reden verdient het probleem meer aandacht dan er veelal aan wordt geschonken.

Chiropractische benadering
In de chiropractie wordt een dergelijk huilen meestal in verband gebracht met een complex syndroom dat voortkomt uit spierspanningen tussen achterhoofd en bovenste nekwervels. Dit leidt tot abnormale zenuwprikkeling waardoor een scala van klachten en symptomen kan ontstaan. Het klachtenbeeld wordt wel samengevat onder het hoofd ‘Kiss-syndroom’. Behalve overmatig huilen kan erbij horen: overstrekken, felle schrikreacties, onrustig slapen, erge gevoeligheid van nek en achterhoofd, veelvuldig met de handjes achter de oren grijpen (sommige baby’s hebben vrijwel zeker hoofdpijn), het hoofd krampachtig achterover of opzij houden, liggen in de wieg in de vorm van een C-kromme, veelvuldig en vaak krachtig spugen, slecht verdragen van de voeding, temperatuursverhoging van onbekende oorzaak. Indien borstvoeding wordt gegeven is er in veel gevallen sprake van een duidelijke voorkeursborst. Over het geheel maakt de baby een gespannen, overprikkelde indruk.

De oorzaak van dit soort problemen is vermoedelijk terug te voeren op licht trauma bij de geboorte. Volgens een Duitse studie van 600 probleembaby’s was er duidelijk meer kans op klachten bij zware en langdurige of juist heel snelle bevallingen. Echter ook in geval van een normale bevalling ondergaat het hoofd tijdens de doorgang door het geboortekanaal een sterke draaiing. Het is waarschijnlijk dat bij sommige baby’s tijdens de geboorte het hoofd een te sterke draaiing ondergaat waardoor diepe spieren en banden te veel worden uitgerekt, resulterend in spierverkrampingen. Dit kan enerzijds hoofdpijn geven en anderzijds via abnormale zenuwprikkeling bovengenoemd klachtenbeeld veroorzaken. Recente ontwikkelingen op het gebied van de neurologie hebben inzicht gegeven hoe dit in zijn werk gaat.

Natuurlijk verloop
In het merendeel van de gevallen verdwijnt het overmatig huilen na verloop van tijd spontaan. De reden hiervoor is waarschijnlijk dat naarmate het kind actiever wordt, zijn hoofd optilt en gaat kruipen, het zijn nekspieren meer gaat gebruiken, waardoor de zenuwimpulsen vanuit de nek worden genormaliseerd en ook het klachtenbeeld verdwijnt of wordt onderdrukt. In medische overzichtsartikelen wordt er vanuit gegaan dat het probleem zich vanzelf oplost en vaak wordt er bij gezegd dat er geen aanwijzingen zijn voor nadelige gevolgen later. Nu kunnen hier vraagtekens bij worden geplaatst, want er is niemand geweest die er enig onderzoek naar heeft gedaan. Mijn eigen klinische indruk is dat het overmatig huilen weliswaar overgaat, maar dat de onderliggende disfunctie tussen achterhoofd en nek zich in lang niet alle gevallen zomaar oplost. Bij sommige kinderen van twee tot drie jaar oud kunnen nog steeds problemen bestaan zoals hoofdpijn, voedselintolerantie, onverklaarbare temperatuurs-verhoging (een tot twee graden koorts) en darmstoornissen (obstipatie). Verder blijken kleuters met slaapstoornissen (heel onrustig slapen en helemaal overstuur wakker worden; nachtelijke angsten), die ik in mijn praktijk heb behandeld, bijna allemaal (83 %) huilbaby’s te zijn geweest, evenals veel hoofdpijnkinderen (62 %). Ook in die gevallen kan chiropractie vaak alsnog hulp bieden binnen een paar behandelingen.

Behandeling en veiligheid
Er zijn de laatste tijd in diverse kranten artikelen verschenen waarin de veiligheid van de manipulatieve behandeling van nekwervels bij huilbaby’s in twijfel wordt getrokken. Zeer bewust hebben wij in onze praktijk gekozen voor het gebruik van bepaalde zachte technieken, waartegen er eigenlijk geen denkbare contra-indicaties bestaan en er van enig risico al helemaal geen sprake is. In onze praktijk worden bij baby’s dus absoluut geen nekwervel manipulaties verricht. In plaats daarvan bestaat de behandeling uit voorzichtige mobilisatie. In de praktijk gebeurt dit door met behulp van een apparaatje lichte trillingen op te wekken langs de spieren van achterhoofd en hoog in de nek. Het effect hiervan is dat de diepe spieren zich gaan ontspannen. Veelal is er na een behandeling al een opmerkelijke verbetering en zijn een paar behandelingen voldoende om het probleem op te lossen. De behandeling kan al heel vroeg beginnen, de jongste baby was amper een week. Met de zachte technieken die wij gebruiken is er geen enkele reden om drie of vier maanden te wachten, zoals soms ten onrechte wordt aanbevolen.

Resultaten
In een recente studie in Denemarken, waar chiropractie al langer bekend is en ook is opgenomen in de nationale gezondheidszorg, werden ruim driehonderd baby’s behandeld door chiropractoren gedurende twee weken. Ruim de helft van de baby’s was daarvoor al zonder succes op andere wijze behandeld, waaronder medicatie en verandering van voeding. Het resultaat was dat na afloop van de behandeling de problemen waren opgelost of sterk verbeterd bij 94 % van de baby’s in maximaal vijf behandelingen. Bij 23 % vond de grootste verbetering al vrijwel meteen plaats op de dag van eerste behandeling. In dezelfde studie wordt een schatting gemaakt dat van de ongeveer 10.000 Deense huilbaby’s per jaar een derde tot de helft door chiropractoren wordt behandeld.

 

In onze praktijk hebben wij de afgelopen jaren meer dan 4000 baby's behandeld, eveneens met 90% succes binnen vier behandelingen en twee weken. Neem contact met ons op voor een consult.